บทที่ 376

ดึกสงัด

เมิ่งเยียนนอนไม่หลับทั้งคืน

เธอฝันเห็นปีนั้นที่แม่ของเธอกระโดดตึก

ลมกลางคืนพัดโชยแรง พัดชายกระโปรงของแม่ปลิวไสว แม่ส่งเสียงกรีดร้องอย่างเจ็บปวดใจ “เมิ่งเซียว ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด ทุกอย่างเป็นแผนการของแก!”

“แม่...”

เมิ่งเยียนน้อยกอดตุ๊กตา เรียกเบาๆ

เธอไม่กล้าเข้าไปใกล้ เธอกลัวว่าถ้าตัวเองก้าวเข...